Oldum olası Fener-Balat bölgesini sevmişimdir. Senelerce ara sokaklarında gezip, yıpranmış hatta yıkılmış evlerinin fotoğraflarını çekerken, her yeni gün yeni bir mekanın da açıldığına şahit olurdum. Daha oralar dutlukken bir antika&vintage&eski eşya dükkanı vardı Naftalin adında.
Fotoğrafçılar ne güzel fotoğraflar çıkarırlardı buradan.. Boş valizler, eski demlikler, kömürlü ütüler..
Bir gün o civarda dolaşırken bu dükkanın tam karşısında Cafe Naftalin K. ‘yi gördüm. Yeni mekan alarmları çaldı beynimde, kayıtsız kalamadım haliyle. Daldım içeri. El örgüsü masa örtüleri, eski gazoz şişeleri, vita yağ kutuları, duvarda bir daktilo, eski bir telefon, plaklar ve eski afişler..
Aman Allahım dedim, ne kadar da şirin bir mekan. Tam şirin dedim mekanın şirineyi dahi kıskandıracak sahibesi karşımda belirdi. Meğersem bu tatlılık abidesi insan karşıdaki Naftalin Vintage‘ın sahibi Bülent Yılmaz’ın eşi Zeynep Yılmaz‘mış. Ben meraklı gözlerle duvarları ve materyalleri incelerken o da gülen gözleriyle yönelttiğim soruları cevapladı. İşte bizim hikayemiz böyle başladı. Herkes Naftalin‘in yanında yer alan “K” nın ne anlama geldiğini merak ediyormuş, üşenmedim, sizin için öğrendim : ) . Kitap, kahve, kedi, keyif, kafka..
Ve daha pek çok güzel kelime.. Kedi demişken.. Burası tam bir “kedili kafe”. Öyle arada yanınızdan “Komşu kasaba gelmişken size de bir uğrayayım dedim.” kedisi geçmiyor. Mekan kedilerin, siz onlara misafirliğe gidiyorsunuz, öyle düşünün.
Kimi zaman masanın üzerinde, kimi zaman sandalyeden kalkmaz ki oturasın. Ben o kadar aşırı bir kedi sevdasına sahip olmasam bile Cafe Naftalin K‘ya gide gele alşıtım iyiden iyiye. Hele bir gün bir tanesi kendini bana öyle bir sevdirdi ki anlatamam! Emin olun o kedilerin yerinde olmak isteyen onlarca kişi tanıyorum.
Çünkü bu mekan huzur dolu. Çünkü bu mekan geçmişe yolculuk yapabilmenin bir yolu. Zamanında ninelerin dedelerin evine gidildiğinde “Off bıktım bu demode eşyalardan artık, bi değiştiremediler şunları!” diyen şimdilerde 30’larına gelmiş kişiler artık yarışıyor o ağırlıklı olarak turuncu olan sandalyalere oturmak için. Deli gibi fotoğrafını çekiyor bu materyallerin. Çünkü çocuklukta hafızaya giren her kare, bir ömür boyu hasretle yad edilen, pamuklar içinde saklanan, mutluluk veren anılara dönüşüyor.
Yokluk zamanları.. Tek tip ürünler yayılıyor ülkeye. Her evde aynı perde, aynı sandalye, aynı dikiş kutusu ve aynı fincanlar..
O yavru ağzı fincanlar.. Vitrinde hayatını sürdüren, misafir gelince huzura çıkan, sonra tekrar özenle yerine kaldırılan fincanlar.. Bir türlü kırılmadan bugünlere gelen fincanlardan bulur bulmaz alıyor şimdi dünün çocukları, bugünün yetişkinleri. Ve o hatıralar arasından bir iyilik ve hoşgörü meleği gibi çıkıveriyor Zeynep. Hani devir bozuldu, insanlar kötü ya. Dünya çıkar dünyası olmuş ya. Zeynep öyle değil, Zeynep sevecen, Zeynep enerji ve hürmet dolu, Zeynep anaç.. Her seferinde şöyle bir sarılıyorum ona. Annemi de alıp gidiyorum, laflıyoruz. Biz burayı ailece seviyoruz.
Balat’ı tek gezerken de muhakkak uğruyorum Cafe Naftalin K.’ya. Duvardaki şu gazetelerle yapılmış kediyi zirilyon kere çekmiş olsam da yeniden çekiyorum.
Mesela bu sarı buzdolabına da hasta oluyorum. Mekanda çalınan plakları dinlerken -ki sadece plak çalınıyor- bir taraftan da fotoğraf çekiyorum sürekli. O kadar fotoğrafı çekilesi ki herşey, dayanamıyorum.
Mevsimlerden kışsa ilk iş biraz sobanın önünde durup ısınıyorum. Soba. Evet. Kim derdi ki doğalgaza geçerken göbek atan bu güruh sobayı görünce sevinecek! Sanırım zaman geçtikçe hayatı kolaylaştırmanın yollarını buluyoruz ama kolaylaşan halini de fotoğraflamaya değer bulmuyoruz. Ben hiç kalorifer peteği ile fotoğraf çekinmeye çalışanı görmedim : ) .
Mekanda en çok tükettiğim Mardin kahvesi. Kahveyi vintage fincanlarda sunuyorlar.
Cafe Naftalin K. aynı zamanda bir vejetaryen cafe. Menüsünde yöresel lezzetler de var. Hatay usulü rahibe köftesi ve karışık dolma tabağı gerçekten leziz.
Tatlı konusunda da epey yaratıcılar. Yeri geliyor kuğu şeklinde bir profiterol yiyorsunuz, yahut kitap isimlerinin resmedildiği, içinde pancar da bulunan kakaolu kekleri tadabiliyorsunuz.
Kedili kurabiyeler ise vazgeçilmez. Fotoğrafta minik bir müdaviminin kek&kurabiye seçimini bekliyor Zeynep. Onu 7’den 70’e herkes seviyor. İletişimle ilgili ilk derslerde bahsedilen, aynı hizada göz teması kurmanın canlı örneği. Bu minnak, bu kafede büyümüş neredeyse, benim de burada yaşlanasım var.
İşte bazı mekanlar direkt ruha dokunur. Huzur verir. Balat’ta bir ev sıcaklığı arıyorsanız Cafe Naftalin K.‘ya uğrayın derim. Kedilere ve Zeynep’e selamımı iletin..
Kalın sağlıcakla, afiyetle..
Eyvallah..
Nilgün KARAKAŞ
NOT: Mekanda kredi kartı geçmiyor.
TEL: 05356438098
ADRES: Balat Mah. Yıldırım cad. No 22, Fatih
34080 Fatih
Yorum yok!