Hayata Dair Yol Hikayeleri

Doğu Ekspresi ile Machu Picchu..

Gizemli ormanların arasından geçiyoruz.. Dağlar, tepeler, ırmaklar.. Yol üstünde çobanlar, köylüler bize el sallıyor.. Fonda mistik bir müzik, önümde kahve koyabileceğim bir masa.. Gittikçe gidiyoruz.. Gideceğimiz yerden çok daha fazlasına gidiyoruz..

Doğu Ekspresi

Tren rayların üzerinde akıyor, benimse içimden, yüreğimden birşeyler sızıyor.. Tüm üzüntüler göz yaşı gibi ama bu sefer yürekten süzülüyor..

Perurail

Tren yolculuğu bir bebeğin anne karnında gelişimi gibi.. Tek bir hücre olarak biniyor, binlerce organize hücreden oluşmuş “insan” olarak iniyoruz. Yolda büyüyor, gelişiyor, pişiyoruz.. İndiğimizde artık kendi ayakları üzerinde durabilen bir çocuğuz, iki adım yürüyebildik diye şımarıp unutuyoruz nereden geldiğimizi..

Machu Picchu

Dönüp bir bakıyoruz Doğu Ekspresi’ne, sonra biraz yokuş tırmanıp Machu Picchu’ya vardığımızda diyoruz ki.. İyi ki.. İyi ki bu yola çıkmışım..

İyi Yürekli İnsanların Diyarı..

Nereye gidersen git, insan yine insan, kötüler ise hep var.. İnka Medeniyeti gibi Güney Amerika’ya damganızı da vursanız, sizi değer verdiğiniz hatta tapındığınız şeylerle vurabiliyor İspanyollar..

Machu Picchu

Güneşe tapan bir milleti, ilk kez gördükleri ateşli silahlarla öldürmek.. Misafirperverlikle kapını açıp sofrana oturttuğun insanlardan darbe yemek.. Şehirden oluk oluk kan akması, kimsenin buna dur diyememesi, giden canlar.. Peru çok büyük yara aldı..

Machu Picchu

İklimi soğuk, yüreği sıcak insanlar..

Osmanlı İmparatorluğu.. Son dönemlerinde artık büyük bir güç kaybetse de yine de bu köklü geçmişine ve mozaik kültürüne hançer yemesini gerektirmiyordu.. Osmanlı’nın canını doğuda çok yaktı Rusya.. Ah sıcak denizlere inemeyesiceler..

Doğu Ekspresi-Erzincan-İliç

Güçsüzsün ve ortada bir dünya savaşı var. Hatta seni çiğ çiğ yemek içsel dürtüleri.. Kendine bir yandaş arıyorsun, gelişimini diğerlerinden daha sonra tamamladığı için daha dinamik geliyor Almanlar, etkileniyor, onların safında yer alıyorsun..

Doğu Ekspresi

Doğu soğuk, doğu karlı.. Ama kara kış gününde Sarıkamış’a harekat yapmaktan geri duramıyorsun.. Hataysa hata evet ama bedeli binlerce gencin savaşmadan donarak ölmesi şeklinde ödenince tarihe en büyük strateji hatası olarak geçiyor işte..

Nerede buluşuyoruz?

Bir yanda oluk oluk akan kanlar, diğer yanda damla kan yok. Donan kan akar mı sahi? Ne akması? Düştüğü yerde ölen askerlerimizin üzeri karla kaplı.. Anca bahar gelip de karlar eriyince ortaya çıkıyor o mahzun bedenleri..

Doğu Ekspresi

İnkaların taptığı güneş eritmiş karları, gün yüzüne çıkmışlar birer kardelen gibi.. Ve İnkalar, İspanyollar gelir de bulur diye machu Picchu’yu terk etmişler, yersiz yurtsuz kalmış, tutunamamışlar.. Hoş, İspanyollar da bulamamış ya Machu Picchu’yu, neyse..

Machu Picchu

İki farklı ülke, farklı kültürler, ama kaderleri bir yerlerde kesişmiyor mu sa?

Machu Picchu

Bir tren ulaştırıyor bizi o topraklara.. Savaşamadan ölen insanların toprakları.. Dağın tepesine binbir zorluk ve emekle inşa ettiğin Machu Picchu’nu terk ettiren korku ile Doğu’da yerinden yurdundan köyünden olan insanların durumu benzemiyor mu?

Doğu Ekspresi

Seneler geçiyor.. Yaralar sarılıyor sarılmasına ama.. Unutulmuyor, unutulamıyor.. Biz eğlencesine kullanıyoruz bu trenleri..

Perurail

Belki biraz da özüne inip “nereye” gittiğimizi görmek, düşünmek gerek.. Doğu’da 5 sene yaşadım ben. Yaşlılardan ne hikayeler dinledim.. Hikaye dediysek gerçek hikayeler.. La Fontaine Masalları gibi değil.

Machu Picchu

Tekrar o üzüntülü günler yaşanmasın diye hayatımızın her anında ve verdiğimiz kararlarda dikkatli olmalı, üzerimize düşeni yapmalıyız. Evet saflığımızı yitirmemeliyiz ama etrafımızda olup biteni görebilecek kadar da gözümüz açık olmalı.

Doğu Ekspresi

Gidiyoruz..

Doğu Ekspresi ile Machu Picchu’ya gidiyoruz.. Kıta farklı, yarım küre farklı, yol farklı, iz farklı demeyin. Trense tren, raysa ray! Hep aynıyız.. Hep biriz.. Benzer şeyleri yaşıyoruz..

Aguas Calientes

Gidiyoruz..

Tren raylarının bizi götürdüğü yerlerden çok daha fazlasına gidiyoruz..

Doğu Ekspresi

Görüyoruz..

Hayatımızın pamuk ipliğine bağlı olduğunu..

Görüyoruz..

Biliyoruz..

Bir gün bir yerlerde, nihayet iyilik kazanacak..

Doğu Ekspresi

Ve biliyoruz ki..

Bu dünya kimseye kalmayacak..

Kıymetini de bilelim o yüzden..

Machu Picchu

Hadi kalın sağlıcakla, afiyetle..

Eyvallah..

Nilgün KARAKAŞ

Doğu Ekspresi Hakkında daha detaylı bilgi için burayı tıklayınız..

Belki bunlarla da ilgilenebilirsiniz

4 Yorumlar

  • Cevapla
    Gezgindir
    19 Aralık 2017 at 23:06

    Harika 😍 Tek kelimeyle duygu seli yaşadım satırlarda. Yüreğine sağlık.

    • Cevapla
      Nilgün Karakaş
      19 Aralık 2017 at 23:07

      Merhaba Gezgindir, yüreğine dokunabildiysek ne mutlu.. Sevgiler..

  • Cevapla
    sinem yıldız
    20 Aralık 2017 at 09:13

    ne güzel yorumlamışsınız kaleminize sağlık

Nilgün Karakaş için bir yanıt yazın Cevap İptal

Time limit exceeded. Please complete the captcha once again.