1 ay önce Moda’da çok şirin bir dondurmacı açıldı. Dondurmacı demek yetersiz aslında, Kup‘çu açıldı. Kulağa “tüpçü” gibi gelse de emin olun çok ötesi -bu kadar mı gereksiz açıklama yapılır : ) – Nedim Bey ve Meriç Bey iki eski arkadaş. Hem üniversiteyi birlikte okumuşlar hem de beraber iş kurmuşlar. Dünyayı gezip, hayatın tadını çıkarıp, dünya lezzetlerini hapır hupur yutmuşlar. Hatta bir dönem Nedim Bey Amerika’da ve İtalya’da dondurmacıda çalışmış. “Ustaaaaa, kapıcam zanaatını elindeeeen.” demiş. Türkçe söylediğinden usta anlamamış, kan dökülmemiş kıl payı : ) .

Gel zaman git zaman, bu iki kafadarın aklına bir fikir gelmiş: Çocukluk zamanlarında sevilerek yenilen kupta tatlı/dondurma kültürü. Kup‘un ruhunu çağırmışlar, gölgelerin gücü adına gelivermiş o da. Mutfağa girmişler, sürekli yeni kup çeşitleri denemişler. Hem kendileri yemiş, hem de ustalara yedirmişler. Sonra ustalar rehavete kapılmış, uykuları gelmiş, bir anda Meksikalı esnaf gibi sieasta mı yapsak diye öneri sunmuşlar. Bakmışlar ki hazırlıklar yavaşlıyor, bu sefer de konu komşu, eş-dost, arkadaş kim varsa yedirip fikirlerini almışlar (ARGE&nabız yoklama).

Öyle mi yapsak böyle mi etsek derken, pek çok çeşitten en sevilen 7 çeşide düşürmüşler. Hem isimler komiklikli şakalarlı, hem de tatları nefis. Çünkü öncelikle dondurmalar çok güzel. Burada bir parantez açalım; dondurmaları bizzat Nedim Bey yapıyor.

İtalya’dan yadigar formüllerle, asla katkı maddesi ve kıvam arttırıcı kullanmadan, gerçek meyveleri ve doğal malzemeleri kullanarak yapıyor. İlk denememde dondurmanın çabuk erimesi ve eridiğinde su gibi olması dikkatimi çekmişti. İşte bunlar hep doğallık, organiklik (şu organiği çok karuşturdular, herkesin karbonununa, hidrojenine, oksijenine kimse karışamaz : ) ). Normalde kakaolu dondurma sevmem, otomatikman o renk dondurmalara da yönelmem, ama Kup’la‘daki bitter çikoltalı dondurmayı başka bir kefeye koymak gerek. Bitter çikolatalı dondurma değil de soğuk bitter çikolata desek daha doğru olur, çünkü içerisinde %75 oranında bitter var. Ben lezzetini çok beğendim.

Mint çikolatalı, kavunlu, elmalı tarçınlı, nutella çubuk krakerli ve portakal bademli de favorilerim arasında. Bir tek mavi renkli şirinler dondurmasında (İtalyan karameli) bir miktar gıda boyası var. O da tercih meselesi. Ben hem tadını hem de rengini çok seviyorum, o yüzden tercih ediyorum. Mekan sahipleri de talebe kayıtsız kalamamış. Dondurmanın topu 4 TL. Böyle butik dondurmacılarda topunu 5 TL altında yiyebilmek şaşırttı ve mutlu etti.

Kuplara geçmeden önce biraz dekorasyona değinmek istiyorum. İnsanlar işini zevkle yapınca haliyle her detaya ayrı ayrı özeniyor. Girişte sağ tarafta dizi dizi inci gibi dizilmiş kuplar, mekanının adının hakkını vermek için sıralanmışlar sanki.

Sol tarafta bir kanepe görüyoruz. Hemen oturuyoruz. Yok yok oturamıyoruz, çünkü duvarda asılı. Sehpa ve üzerinde meyveli kup, yerde terlikler. Evinizde gibi hissedin mesajını alıyoruz.

Dışarıdan baktığınızda sadece dondurma dolabı var sanmayınız, koridor boyunca ilerleyip iç mekana ulaşınız. Solda yukarda Tommiks&Teksas‘lar yani çizgi romanlar yer alıyor. Yaş itibariyle o devrin çocuğu değilim ama tam büyük abimin zamanları, evdeki çizgi roman kalıntıları çocukken benden nasibini aldı  : ) .  

Hemen karşı duvarda bir güzel var ki, afet-i devran! Berrak bir güzellik, kafasında meyveler, elinde “Meyveler Çıldırmış Olmalı“. Onu görür görmez ilk kup tercihimi yapmış oldum. Benim gibi canı meyve çekip, hiçbir mekanda bulamayıp, sonra meyve suyu sıkan yerlerden yalvar yakar alan birisi için bu meyveli kup önemliydi. Sunumu tam bir görsel şölen. Fotoğraf kendini anlatıyor zaten..

Bir de mekanın en favori kuplarından “Kup’un Kadar Konuş”u denedim. Kadayıfla süslenmiş, yerken biraz dökülüyor ama Meriç Bey “Dökün, saçın, doya doya yiyin!” diyor. Şöyle “Yavrım, daha yeni süpürdüm, batırmayın ortalığı çoocuğum.” tadında bir anne evinde olmadığımıza şükrediyoruz : ) . Bu kupta, ara katmanda değişik bir çikolata var, ben gerçekten çok beğendim. Formülü Nedim Bey’de gizli, sır gibi saklıyor : ) .

Kupların üzerine yerleştirdikleri kare çikolatalar için de özenmişler, çikolatacı çikolatacı gezip en güzelinde karar kılmışlar. Kullanılan materyallerdeki amblem baskısı ve stikırları bende her daim işi ciddiye alma, ekstra maliyeti göze alarak markayı kaliteye taşıma girişimi algısı uyandırır ve böyle işletmeleri takdir ederim. Biliyorsunuz ki pek çok mekan -epey maliyetli oluyor farkındayım- baskılı peçete değil de sıradan servis peçetesi kullanıyor.

Menüde görüp aşık olduğum “Size Baba Diyebilir miyim?”i artık yerim kalmadığı için deneyemedim. Ama erimeyeceğini bilsem, yanıma alıp, eve götürüp, yemini suyunu verip besleyesim vardı. Beslenir ki bu : ) .

İlkokul yıllarında bir dönem kötü espri furyası olmuştu, abimden hatırlıyorum, belli ki 70’lerde de çok yaygındı.. O espriler ne canlar yaktı.. O espriler ne aşkları bitirdi.. O espriler ki ortamın en doruk anında yapıldığında altından sandalyenin çekilerek yere yapışman etkisi yaptı.. Gelgelelim her ne kadar sevmiyor gibi dursak da, Hababam Sınıfı seyretmek gibi bir alışkanlığa da dönüştü aslında. İşte “Sana Cem’in selamı var. Hangi Cem’in? Sivilcemin.” neyse “Hangi Erol, Profiterol!” de odur. Ama burada, bu tatlı, bu şirin menüde, bu soğuk espri bile kahkahalar attırabiliyor.

Çilekli, muzlu, çikolatalı kup alternatifi “Kara Murat Benim”, Türk sineması severlere tanıdık gelecek bir replikten alıyor adını.

“O Piti Piti Karamela Sepeti” de karamelli krokanlı bi kup. Karamel sevenler kaçırmasın. Son olarak “En De Tura 1 2 3” çocuk oyunundan esinlenilerek ismi konulmuş, trileçeli bir kup. Hepsini denemeye and içtim. Daha doğrusu tatları için meraktan çatlıyorum : ) .  

Bir mekandan ne beklersiniz?

Lezzet?

Güleryüzlü hizmet?

Kalite? Fiyat&Performans uyumu?

Hijyen?

Samimiyet?

Kup’la tüm bunları hakkıyla karşılıyor. Yaratıcılıklarını ortaya koyup yepyeni bir konsept ortaya çıkaran, yaptıkları işe inanıp bu konuda öncü olan, kaliteden ödün vermeden fiyatları optimize eden, esprileriyle güldürüp, samimiyetiyle sıcaklığını hissettiren işletme sahipleri Nedim Bey ve Meriç Bey’i yürekten kutluyorum. Umarım heyacanlarını yitirmeden, çıktıkları bu yolda başarılarına başarı katarak devam ederler.

Ayrıca Kup’la‘nın menüsü kadar sloganlarına bayıldığımı söylemeliyim. En bilineni kuşkusuz “Kup’un Kadar Konuş!” Diğerleri:

• Yemeyenin Kup’unu yerler!
• Kup’lasak da mı saklasak!
• Kup’la anlatılmaz yaşanır!
• Bir Kup’la okur musun?
• Kup’lasız çıkamam asla!
• Babanın Kup’u gibi ye!
• Oh be Kup’la varmış!
• Kup’tan sonra tufan!
• Kup’la anlatılmaz yaşanır!

Sözlerime son verirken büyüklerin ellerinden, küçüklerin gözlerinden öper, beni tanıyanlara selam ederim : ) . 

Mutlu anlar, huzurlu günler dilerim..

Kalın sağlıcakla, afiyetle..

Eyvallah..

Nilgün KARAKAŞ

TEL: 0 216  345 76 80

ADRES: Caferağa Mahallesi, Moda Caddesi, No 148/A, Kadıköy, İstanbul